To pytanie dosyć często pada z ust osób, które obserwują instruktorów podczas pracy. Jest to odruch naturalny, bowiem przystępując do zajęć prowadzonych przez nauczycieli sportu, chcemy mieć świadomość tego, że jako klient nie jesteśmy traktowani tylko w sposób stronniczy. Nie można zaprzeczyć temu, że osoby biorące udział w treningu stanowią ogólny dochód ośrodka sportowego oraz zarobek instruktora. Wartość klienta wzrasta wraz z przedłużającą się „odpłatną umową”, tzn. im dłużej klient pobiera nauki z zakresu jakiegoś sportu – w tym przypadku piłki ręcznej – tym szybciej postrzegany jest w kategoriach priorytetowych. Wyjątkowość ta bierze się z racji zaangażowania klienta, chęci rozwoju swoich umiejętności w zakresie tejże dyscypliny. Wobec całej grupy szkolonych osób, staje się trzonem drużyny.
Ilość szkolonych osób może zmieniać się jak w kalejdoskopie. Nieraz instruktor ma pełne boisko nowych adeptów, z kolei po kilku wspólnych zajęciach, część tych osób postanawia zrezygnować z dalszego udziału, co negatywnie wpływa na wizerunek instruktora, a także finanse pracowników danego klubu/ośrodka sportowego. Poszukuje się więc rozwiązań, mających na celu uniknięcie zjawisk przeciwnych do założeń strategicznych prowadzonego klubu sportowego. W związku z powyższym, zakres obowiązków instruktora piłki ręcznej jest znacznie szerszy od typowego programu nauczania. Mowa tu o strefie zadaniowej w kontekście wywierania wpływu na uczestników zajęć. Każdy kolejny klient uczestniczący w zajęciach, wywołuje potrzebę ewaluacji wartości potrzeb indywidualnych. Pomaga to w ocenie przewidywania wymogów stawianych przez klientów, którzy mogą stać się potencjalnie stałymi usługobiorcami. Kierując się tą myślą, kluby zatrudniające instruktorów muszą brać pod uwagę doświadczenie instruktorów oraz ich wysokie kwalifikacje. Z tego tytułu oczekuje się od pracowników zajmujących się nauczaniem sportu, ukończonego kursu instruktora piłki ręcznej, który jakoby jest podstawą specjalizującą do instruowania innych. Wiedza instruktorów dotycząca metodyki pracy w zakresie danej dyscypliny sportu, pozwala realizować cele egzekucyjne klubu. Są nimi: efektywne prowadzenie zajęć uwzględniające wysoką jakość warstwy merytorycznej oraz praktycznej.
Oprócz posiadania wiadomości akademickich obowiązujących instruktora piłki ręcznej, swoistym narzędziem pracy jest forma komunikacji z klientem. Wpływa ona na jakość zajęć. Stopień interakcji z podopiecznymi decyduje o ogólnej satysfakcji, zarówno ze strony instruktora jak i podopiecznych. Dlatego ważne jest by przyszli instruktorzy potrafili rozmawiać i słuchać, obserwować i reagować podczas pełnej godziny lekcyjnej. Konieczne jest skupienie się na realizacji programu nauczania, a także dążenie do zawarcia przyjacielskich relacji z podopiecznymi. Podane elementy można traktować w ramach wykonywanych obowiązków, wszystko jest kwestią przyzwyczajenia się do pewnych zasad rządzących tą branżą. Z doświadczenia jednak wiemy, że instruktor, który z góry posiada cechy dobrego pedagoga, poradzi sobie o wiele lepiej w swoim zawodzie. Dlaczego? Ponieważ swoją pracę będzie interpretować nie tylko wyłącznie w kwestii zawodowej, ale również na polu hobbystycznym. W momencie, gdy instruktor odnajduje się w tym, co robi na co dzień – nazwijmy to „życiowym przeznaczeniem” – nie będzie obchodzić się z podopiecznymi w sposób biznesowy, a raczej w luźniejszych relacjach. Kontakty bliższe koleżeństwu, pozwolą mu sprzedawać oferowaną usługę nie jako dobro materialne, a dobro wspólne. Miast dystrybutora usług, stanie się pośrednikiem pasji.
