W jaki sposób można rozpocząć przygodę jako instruktor fitness? Wspinanie się po coraz wyższych szczeblach wtajemniczenia jest tutaj całkiem podobne jak w przypadku innych specjalizacji instruktorskich. Żeby w ogóle móc myśleć o karierze nauczycielskiej wypadałoby kochać sport i zdrowy tryb życia. Przyda się również niespożyty zapas energii i zapał do pracy. Jeśli codzienne wizyty na siłowni lub salach gimnastycznych nie stanowią dla ciebie problemu, możesz dołożyć sobie kolejną cegiełkę, bowiem w zawodzie instruktora ważna jest dyspozycyjność i elastyczność. Czas i ilość treningów uzależniony jest od klientów i ich wolnego czasu. W ciągu tygodnia możesz być wystawiona/y na próbę swoich sił. Dlatego też przyda się sportowa sylwetka, dobra organizacja pracy i wielka cierpliwość wobec swoich podopiecznych. Skoro już o nich mowa, nade wszystko trzeba potrafić przemawiać do nich i motywować do wspólnej pracy. Zacznijmy jednak od początku…
Pomysł na pracę w roli instruktora fitness w większości przypadków jest konsekwencją osobistych zainteresowań. Ktoś lubi sport, aktywnie spędzać czas i chciałby swoje hobby połączyć z karierą zawodową. W końcu to najlepszy sposób na doskonalenie umiejętności oraz zapewnienie stałego źródła utrzymania. W swoich snach zapewne widzicie już, jak przeprowadzacie pierwsze zajęcia i chcielibyście je urzeczywistnić. Nic prostszego? W zasadzie tak, jednak powodzenie misji zdeterminowane jest waszą wewnętrzną dyscypliną i gotowością do przystąpienia do kursu na instruktora fitness. W programie zajęć znajdują się najważniejsze zagadnienia, które w praktyczny sposób przygotują do podjęcia samodzielnego stanowiska w roli instruktora. Aby mieć pewność zajrzyjmy do środka. Uczestnictwo w kursie daje możliwość zapoznania się i utrwalenia wiadomości z zakresu: teorii rekreacji ruchowej, fizjologii człowieka, anatomii ogólnej, udzielania pierwszej pomocy. To nie tylko przedmioty o ogólnym stopniu nauczania. W programie zajęć odnaleźć można również przedmioty specjalistyczne, m. in.: metodyka wychowania fizycznego, emisja głosu, dietetyka i suplementacja. Ukończenie kursu i otrzymanie pozytywnego wyniku z egzaminu końcowego równoznaczne jest z otrzymaniem uprawnień instruktorskich. Kursantom wystawiane są certyfikaty i legitymacje instruktorskie zezwalające podjąć pracę instruktora fitness. W przypadku, gdy naszą alma mater jest Akademia Wychowania Fizycznego, proces zdobywania uprawnień może przebiegać w ramach nauki na uczelni.
Jeśli udało nam się uzyskać uprawnienia instruktorskie, czas przejść do kolejnego kroku. Jest nim poszukiwanie pracodawcy. Mamy całkiem sporo możliwości. Siłowni i ośrodków rekreacyjnych z pewnością nie brakuje. Dochodzą do tego jeszcze ośrodki Welness&Spa, kluby sportowe, czy ośrodki kultury, które również promują i organizują zajęcia fitness. Z początku warto skupić się nie na zarobkach, a sposobności nauki zawodu. Praca w charakterze asystenta instruktora będzie dobrym rozwiązaniem dla osób mających mniejsze doświadczenie z pracą w grupie. Osoby, które przeszły już „sportowy chrzest” mogą pokusić się o założenie własnej działalności, jednak jest to droga tylko dla tych najbardziej wytrwałych. Oprócz organizacji i prowadzenia zajęć dochodzą inne administracyjne obowiązki. Trzeba pogodzić ze sobą ćwiczenia, konsultacje, prowadzenie działań marketingowych, budowanie bazy klientów oraz inne rzeczy, bez których właściwe funkcjonowanie firmy jest niemożliwe. Dlatego przed podjęciem decyzji należy wykonać kalkulacje własnego czasu, kosztów z tym związanych i progów opłacalności.
Fitness jest dziedziną sportu, która rozwija się w dość szybkim tempie. Z uwagi na panującą modę doskonalenia ciała powstają nowe skuteczne rozwiązania, które łącza w sobie dietetykę, technologię i rodzaj ćwiczeń. Od dobrego instruktora wymaga się, aby w ramach swoich zainteresowań i pracy również podążał za aktualnymi trendami. Dalsza forma edukacji nauczycieli jest bardzo pożądana przez klientów i pracodawców. Potrzeby zmieniają się wraz z powszechnym zainteresowaniem, dlatego też instruktor fitness nie powinien obojętnie oglądać się w kierunku dodatkowych kursów i szkoleń.
