Kurs trenera przygotowania motorycznego. Najważniejsza cechą trenera jest łatwość nawiązywania kontaktów z obcymi ludźmi

Zaktualizowano dnia 27 kwietnia 2021

Więcej informacji możesz znaleźć na stronie:

Bycie trenerem przygotowania motorycznego to nie lada wyzwanie. W zasadzie można by powiedzieć, że to szansa na wykonywanie modnego i bardzo ciekawego zawodu przez wszystkie osoby, żywo interesujące się sportem. Część z nich jednak uważa, że praca specjalisty od przygotowania motorycznego przypomina pracę trenera personalnego. Niestety, prawda jest taka, że jest to błędne podejście do tematu. Tym bardziej, że wiedza omawianej przez nas dyscypliny musi być znacznie większa i obejmować nie tylko dużo więcej dziedzin sportowych, ale także tych dietetycznych, trenerskich, psychologicznych, a także coachingowych. Śmiało można zatem powiedzieć, że instruktor przygotowania motorycznego pełni rolę dietetyka, trenera, psychologa, motywatora i powiernika.
Dlatego osoba wykonująca ten zawód powinna uzyskać kompleksową wiedzę nie tylko na kursie trenera przygotowania motorycznego, który daje jej możliwość i uprawnienia do realizowania swych obowiązków na terenie naszego kraju jak i we wszystkich państwach Unii Europejskiej, ale także dokształcać się na licznych kursach i szkoleniach, a także czytać fachową literaturę w tym temacie. Dzięki temu staje się wybitnym, a przede wszystkim cenionym wśród sportowców, specjalistą w swej dziedzinie.

Oprócz szerokiego i porządnego wykształcenia dobrej klasy trener przygotowania merytorycznego powinien posiadać też kilka cech osobowościowych, które będą go wyróżniać. Pierwszą jest cierpliwość i umiejętność panowania nad emocjami. Każdy sportowiec jest bowiem inny, jedni szybciej robią postępy inni wolniej, dlatego trenerzy nie powinni ich poganiać, a wszystko cierpliwie tłumaczyć. Dodatkowo ważna jest także umiejętność motywowania. Na przykład przy stosowaniu diety nisko-węglowodanowej często przychodzą chwile zwątpienia i silna chęć na słodycze, wtedy trener musi tak wpłynąć na zawodnika, aby dać mu powód do przetrzymania tego etapu i włożenia jeszcze większego wysiłku, aby sportowiec osiągnął swoje cele.

W tym wszystkim ważna jest również, umiejętność komunikacji z drugim człowiekiem i łatwość nawiązywania kontaktów. Zarówno sztuka przekonywania jak i sztuka mówienia, ale także charyzma. Rolą trenera motorycznego jest bowiem nie tylko ułożenie sportowcom odpowiedniej diety oraz planu treningowego, ale także zmotywowanie ich do działania, oraz zapewnienie im bezpieczeństwa i poczucia przynależności do danej grupy. Muszą ich nauczyć również współdziałania z innymi, tak aby wysiłek całej drużyny przynosił efekty.

Odpowiednia komunikacja i brak oporów przed nawiązywaniem relacji interpersonalnych, pomiędzy instruktorem przygotowania motorycznego a sportowcami przekłada się przede wszystkim na skuteczność działań zarówno trenera jak i drużyny, a także na późniejszy etap kontroli wyników i ewentualne korygowanie podjętych działań. Negowanie i krytykowanie zawodników nie należy bowiem do najprzyjemniejszych i najłatwiejszych zadań instruktora, a źle wyrażone może zniechęcić sportowca oraz zaburzyć harmonijny układ pomiędzy nim a jego trenerem.

Należy pamiętać, że do trenera przygotowania motorycznego zgłaszają się w głównej mierze zawodowi sportowcy, którzy mają już wiele doświadczenia w swojej dziedzinie, zależy im więc przede wszystkim na neutralnej relacji, w której otrzymają rzetelne informacje dotyczące dalszych działań i obiektywną analizę ich wyników, a także opinię o ich postawie. Nie ma tu miejsca na wszelkiego rodzaju „chyba” lub „a może”, ani ocenę subiektywną, kierowaną emocjami, sympatią czy też antypatią do tej osoby. Swoje odczucia i emocje instruktor powinien zatem dobrze ukrywać i nie pozwolić aby wpływały one na jego działania, albo odmówić współpracy. Tylko w ten sposób zyska sobie wiarygodność wśród swoich klientów.