Zaktualizowano dnia 14 kwietnia 2021
Sporty rakietowe charakteryzują się dużą dynamiką ruchową. Przebieg rozgrywki warunkuje kondycja zawodników, ich umiejętności techniczne, a także bieżące analizowanie stylu gry przeciwnika. Zmagania na korcie są wyjątkowo wyczerpujące. Zdają sobie z tego sprawę w szczególności badmintoniści, którzy w trakcie jednego spotkania mogą przebiec ponad 5 kilometrów. Dochodzi do tego kontrola lotki, organizacja przemyślanego ataku na pole rywala oraz umiejętne stawianie oporu. Paradoksalnie, od strony widza badminton nie wygląda na trudną dyscyplinę sportową, jednakże prawda jest zupełnie inna. To sport, w którym bardzo dużą rolę odgrywa koncentracja, szybkość działania i determinacja. Na potwierdzenie tych słów, przywołać można ciekawostkę odnoszącą się do zastosowania technik uderzeń lotki. Są to m.in.: net kill, smecz, drop. W zależności od wyboru ataku, uderzona lotka w pierwszej fazie lotu będzie przebijać powietrze z różną prędkością, aż do 500 km/h i to stanowi o dużej dynamice gry. Zawodnicy muszą wypracować w sobie szybką reakcję na zagrywki, gdyż zawodnik będący pod siatką, w momencie ścięcia lotki na drugą stronę nie pozostawia przeciwnikowi zbyt wiele szans do obrony swojej części pola. Gracze często popełniający najdrobniejsze błędy techniczne nadzwyczaj odczują ich konsekwencje.
Pełne przygotowanie fizyczne oraz taktyczne do meczu uzyskuje się poprzez kontynuowanie treningu pod nadzorem najlepszych instruktorów. Są oni w stanie zaplanować jednostki treningowe dla uczniów traktujących swój trening w różnych kategoriach, bowiem nauka badmintona może odbywać się w ramach zabawy z elementami sportu i tradycyjnego treningu podzielonego na część techniczną oraz część merytoryczną. Wiek podopiecznych jest brany pod uwagę tak samo jak ich ogólna sprawność fizyczna. W kontekście metodyki pracy, instruktor dobiera ćwiczenia, za pomocą których będzie można osiągnąć najlepsze efekty wśród podopiecznych. System nauczania gry badmintona skupia się wokół: techniki uderzeń, techniki pracy nóg, wyrabianiu sprawności fizycznej, nauki gier w pojedynkę oraz meczy deblowych, pozycji zawodnika z perspektywy ataku i obrony.
Rola instruktora w nauce przyszłych sportowców przywodzi na myśl mistrza, który odsłania przed wyznawcami tajemną wiedzę, nomen omen zalecaną do wspólnego praktykowania. Nauka badmintona nie polega tylko na zdobyciu umiejętności technicznych. Wiedza kształci ciało i umysł. Symptomatyczny dla badmintona jest walor terapeutyczny. Nauka gry wiąże się z elementami wychowywania. Instruktorzy uczą dyscypliny, pracy w grupie, zarządzania czasem i również organizacji działania. W przypadku dzieci i młodzieży jest to niezbędne, aby wykształciły w sobie model postępowania wobec rówieśników i osób dorosłych.
Całkiem sporo obowiązków jak na jedną osobę, ale gdyby zabrakło choć jednego z wymienionych elementów nauczania, zajęcia straciłyby na swojej wartości. Osoby chcące pracować jako instruktor muszą być przygotowane do pracy szkoleniowej, pod każdym jej względem. Samodzielne tworzenie konspektów zajęć oraz ich organizacja są wynikiem posiadanej wiedzy o formach kształcenia, w związku z tym zanim przystąpi się do nauczania innych, należy zadbać o własną edukację. Ukończenie kursu instruktora badmintona to swoiste minimum, aby móc poważnie zacząć myśleć o karierze nauczycielskiej. Po otrzymaniu uprawnień instruktora sportu, perspektywy pracy w tym zawodzie są o niebo większe. Startując na posadę instruktora badmintona bez posiadania ważnej legitymacji, można niemile zawieść się, słysząc od pracodawcy wymowne: „Bez kursu?”. Pamiętaj o tym, że kurs jest dla ciebie, ponieważ nie kto inny, a ty, poprowadzisz przyszłe zajęcia.
