Wspinaczka skałkowa jest sportem, do którego nie każdy się nadaje. Czynnikiem, który eliminuje adeptów na starcie, jest lęk wysokości, gdyż nie nauczymy wspinaczki osoby, która boi się wysokości.
Wiele ośrodków oferuje dodatkowe zajęcia dla osób z mniejszym doświadczeniem. Instruktor wspinaczki skałkowej ma przed sobą bardzo duże wyzwanie, gdyż jest odpowiedzialny za odpowiednią asekurację podopiecznych i ich wsparcie psychiczne na skałce. Jak odpowiednio przeprowadzać zajęcia wspinaczki skałkowej?
Zajęcia wspinaczki skałkowej składają się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W części teoretycznej instruktor przekazuje kursantom swoją wiedzę, odpowiadając szczegółowo, jasno i kompetentnie na zadawane pytania. Instruktor powinien opierać się na własnym doświadczeniu i materiałach specjalistycznych. Na zajęciach teoretycznych należy omówić zasady BHP, możliwe komplikacje na skałce, technikę ruchu, wspinania oraz techniki linowe. Instruktor musi poinformować kursantów o obowiązujących przepisach państwowych, szczegółach technicznych sprzętu asekuracyjnego, a także o tym, jak profesjonalnie radzić sobie w sytuacjach krytycznych. Instruktor powinien zwrócić szczególną uwagę na omówienie typowych błędów popełnianych przez kursantów, aby uniknąć sytuacji krytycznych i błędów przy asekuracji. Im więcej pytań retorycznych będzie zadawał instruktor, tym większa jest szansa na to, że kursanci zapamiętają jego słowa i rady.
Instruktor powinien także przygotować dla kursantów kopie planu zajęć wraz z najważniejszymi wytycznymi, których bezwzględnie muszą przestrzegać adepci.
Część praktyczna kursu wymaga ogromnej czujności ze strony instruktora. Przed wspinaczką niezbędne jest omówienie drogi wspinaczkowej, przygotowanie sprzętu i omówienie planu alternatywnego, który zostanie użyty w razie konieczności. Niezbędne jest również sprawdzenie warunków pogodowych, sprzętu i wpisanie grupy do księgi wyjść. Tuż przed wspinaczką należy omówić topografię doliny i ściany oraz zapoznać się z warunkami, jakie panują na ścianach (w zależności od pogody). Instruktor musi stale dbać o bezpieczeństwo kursantów i kontrolować, czy cała grupa założyła kaski i czy na bieżąco wykonuje jego polecenia. Niezbędne jest również poprawianie błędów kursantów i przekazywanie uwag na bieżąco. Komunikaty należy przekazywać w sposób prosty i dosadny, lecz nie agresywny, czy drwiący. Warto również chwalić wychowanków za dobrze wykonane zadania. Po wspinaczce należy zawsze omówić przebytą trasę i podsumować wspinaczkę.
Praca instruktora wspinaczki skałkowej skierowana jest do osób, które chciałyby połączyć swoją największą pasję z wykonywanym zawodem. Jednak nie każdy może zostać instruktorem. Osoby nierozważne, lekkomyślne i agresywne nie nadają się do tej pracy. Instruktor wspinaczki skałkowej powinien cechować się odpowiedzialnością, wysoką kulturą osobistą i poczuciem humoru. Dzięki temu cała grupa będzie czuła się bezpiecznie i z pokorą, bez wstydu, przyjmie uwagi instruktora, maksymalnie starając się do nich zastosować, by zadowolić nauczyciela. Wspinaczka skałkowa musi być pasją instruktora, gdyż tylko wiedza przekazywana w ten sposób może wykształcić kolejne pokolenie instruktorów. Dobry instruktor nigdy nie twierdzi, że potrafi już wszystko i ciągle się doskonali, a także potrafi przyznać się do błędu i nie przekracza swoich uprawnień, szczególnie w kwestiach medycznych. Dobry instruktor zna swoje ciało i nie pozwoli sobie na ryzyko wyjścia z grupą na skałkę, jeśli nie jest w pełni sił fizycznych i psychicznych.
