Wspinaczka sportowa nie jest zarezerwowana jedynie dla osób posiadających wysoką sprawność fizyczną i mocne nerwy. To sport nawet dla tych, którzy od lat zmagają się z lękiem wysokości. Ludzkie słabości nierozerwalnie związane są ze sposobem myślenia oraz unikaniem bodźców należących do sfery strachu. Czasem, aby zwalczyć strach wystarczy zmierzyć się z nim w bezpośredniej walce. Wspinanie się po ścianach jest ku temu dobrą okazją, by raz na zawsze przełamać psychiczne bariery.
Pierwsze przebyte metry na nierównej powierzchni ściany, będą nie tylko dowodem na to, że lęk wysokości można zdusić w zarodku. Każdy następny krok to szansa na polubienie tego sportu. Wiele osób zdążyło już się o tym przekonać. Oprócz mentalnego dowartościowania, wspinaczka sportowa oferuje wzmocnienie siły i wytrzymałości. Co więcej, nie ma ograniczeń wiekowych, czy fizycznych, bowiem nawet niepełnosprawni mogą wziąć udział w zajęciach prowadzonych przez profesjonalnych instruktorów wspinaczki sportowej.
Wspinanie się po tzw. symulatorach skał łączy w sobie zabawę i wszechstronną formę ruchu. W szczególności dla dzieci może stanowić to niesamowitą atrakcję. Specjalnie w tym celu przygotowano niektóre z torów do wspinaczki. Mają mały stopień trudności. Ściany są stosunkowo niskie, co sprzyja zapewnieniu bezpieczeństwa, a to z kolei zachęca zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Mając świadomość, że wszystko jest zabezpieczone, a instruktor znajduje się tuż obok, rodzice bez obaw zapisują swoje pociechy na zajęcia wspinaczki.
Dorosłym adeptom wspinaczki trzeba poświęcić trochę więcej uwagi w zakresie nauczania technik wspinania, asekuracji i zasad użytkowania. Od tego jest instruktor, który dopasowuje rodzaj prowadzonego treningu względem jego uczniów. W momencie, gdy osiągną właściwy poziom wiedzy i będą w stanie samodzielnie wspinać się po najtrudniejszych ściankach, instruktor może wprowadzić aspekt rywalizacji. Zwiększa to motywację do cięższej pracy, ale nie tylko. Kiedy dwie osoby zaliczają ścianki na czas, pozostała reszta przygląda się w jaki sposób pokonywać przeszkody, balansować ciałem, jak mocować linki zabezpieczające i wiele innych przydatnych rzeczy, które wpływają na jakość wspinania. Tego typu prezentacje najlepiej oddają obraz wszystkich potrzebnych elementów niezbędnych do wspinania się po sztucznych ściankach.
Nauczanie innych to misja o najwyższym stopniu trudności. Instruktorzy wypełniają swoją prace na wielu płaszczyznach. Opanowanie przez uczniów technik wspinania, wiązania uprzęży, asekuracji to kwestia dobrej komunikacji i wspólnego porozumienia. W tej dyscyplinie sportowej istotnym punktem jest zagwarantowanie bezpieczeństwa. Chociaż jest tu mniejszy poziom ryzyka niż w przypadku wspinania się po litych skałach w otwartym terenie, instruktor musi czuwać nad wszystkimi podopiecznymi. Sprowadza się to do prowadzenia obserwacji w trakcie zajęć, ale również dotyczy to sprawdzenia sprzętu przed wydaniem go wychowankom, jego konserwacji, układaniu tras uwzględniających poziom zaawansowania wspinających się. Chcąc pracować jako instruktor, trzeba po prostu być przygotowanym pod względem wiedzy sportowej i metodyki nauczania. Edukacja w tej materii musi być rzetelna i dająca podstawy do samodzielnego prowadzenia zajęć. Od czego zacząć? Najlepiej od kursu instruktora wspinaczki sportowej. To kompletny zestaw wiedzy instruktora, obejmujący takie przedmioty jak: normy techniczne, bezpieczeństwo wspinania w hali, technika zjazdu, wyposażenie wspinacza, organizacja zawodów wspinaczkowych. Osoby, które z powodzeniem zaliczą egzamin końcowy, automatycznie stają się pełnoprawnymi instruktorami wspinaczki sportowej i mogą rozpocząć pracę w wielu ośrodkach sportu i rekreacji.
