Podczas oglądania meczów profesjonalnej koszykówki, pierwsze, co rzuca się nam w oczy to niesamowite umiejętności zawodników. Ich boiskowe wyczyny są satysfakcjonujące zarówno dla autorów, jak i kibiców. Jednakże rywalizacja o popularność zmusza graczy do jeszcze większego wysiłku. Każdy stara się osiągnąć pełnię swoich możliwości. Tak więc po każdym meczu, kontynuują swój trening, aby stać się najlepszym. W trakcie zgrupowań i zajęć indywidualnych, wyciskają z siebie siódme poty. Aczkolwiek trening koszykarzy nie składa się tylko z ćwiczeń fizycznych. W sposób ekwilibrystyczny ćwiczą strategie rozgrywania piłki w ramach gry pozycyjnej i defensywnej. Miejsce koszykarza na boisku nie jest traktowane jako z przypadku. Każdy z zawodników charakteryzuje się konkretnymi predyspozycjami, toteż mecze rozgrywają na pozycjach im odpowiadającym. Jest to powszechna zasada doboru graczy do roli, jaką spełniają w kontekście zawodowego jak i amatorskiego uprawiania sportu.
O ile profesjonalni koszykarze, którzy od dłuższego czasu zajmują się tym sportem, mają już świadomość swojej wartości na boisku, to ci mniej doświadczeni nie są w stanie samodzielnie wyznaczyć sobie pozycji w meczu, czy to niskiego skrzydłowego lub rzucającego obrońcy. Nie leży to w gestii samego zawodnika, lecz trenera lub instruktora koszykówki, bowiem posiadają właściwą wiedzę oraz kwalifikacje zawodowe (w tym zaliczony kurs instruktora koszykówki). Wzrost zawodnika, styl gry, siła fizyczna i cechy lidera, mają znaczenie przy wyborze pozycji. Dlatego gros osób chcących rozpocząć przygodę z koszykówką bierze udział w zajęciach z instruktorem, gdyż jako nauczyciel-obserwator, zwraca uwagę na wszystkie właściwości zawodników, które predestynują do obrania jednej z wielu pozycji. Osoby charakteryzujące się nieprzeciętną charyzmą, mniejszym wzrostem do 190cm oraz umiejętnością mocnego wybicia się z ziemi, z reguły ustawiane są na pozycji rozgrywającego. Z kolei w środku pola będzie grać osoba potrafiąca zbierać piłki, specjalizować się w technice podkoszowej lub stawiać zasłony. Wobec tego duża odpowiedzialność spada na instruktora, który nie tylko uczy jak grać, ale również wpływa na organizację drużyny pod względem predyspozycji uczestników zajęć. Jest to ważne, by każdy w pełni wykorzystywał swój potencjał sportowy.
Oprócz zagadnień związanych z praktycznymi ćwiczeniami, organizacją zawodników i kompletowania drużyny, fundamentalną częścią zajęć z instruktorem jest poznanie teoretycznych aspektów koszykówki. To między innymi historia powstania tej dyscypliny sportowej, jej rozwój na przestrzeni kilkudziesięciu lat, zmieniających się regulaminów i zasad aktualnie stosowanych w meczach koszykówki. Głównym celem uczestników jest oczywiście nauka gry w koszykówkę, lecz nie można zapominać o warstwie wiadomości, które są kluczowe w procesie poznania sportu, polubienia go przez wzgląd na to, czym jest dla zawodnika i osób pośrednich. Forma wykładów dla podopiecznych jest realizowana w koncepcji adaptacyjnej do koszykówki. Z punktu widzenia instruktora o bezpieczeństwie i etyce jego zawodu, uczestników zajęć należy najpierw wprowadzić do nowych punktów w programie nauczania, a dopiero później rozszerzać proponowane elementy ćwiczeń, mające poprawić technikę gry zawodnika i całego zespołu. Sposób prowadzenia zajęć ma zachęcać do zgłębiania wiedzy o sporcie na każdej możliwej płaszczyźnie, więc podział tematyczny zajęć pozwala uczestnikom rozwijać się w przeznaczeniu praktycznym i poznawczym. Transparentność tych obydwu elementów sprawia, że koszykówka przestaje być traktowana tylko w kategoriach sportowych, ale także w hobbystycznych.
