Zaktualizowano dnia 14 kwietnia 2021
Wśród dyscyplin sportowych za tę najbardziej popularną uchodzi piłka nożna. Nie ma praktycznie żadnych ograniczeń. Uprawiają ją zarówno dzieci i osoby dorosłe, kobiety oraz mężczyźni. Na każdym kroku możemy natknąć się na jej formy. Czy to zabawa, szkolne zmagania lub zawodowe mecze, reguła pozostaje ta sama. Gdy okrągły przedmiot pożądania znajdzie się u naszych stóp, wszystkie ważne rzeczy odchodzą na drugi plan. Jestem ja, moja piłka i bramka. Jak mawiał pisarz Paul Sartre: „W piłce nożnej wszystko komplikuje obecność przeciwnej drużyny”. To właśnie jest najpiękniejsze. W tym sporcie liczy się zgranie i rywalizacja. Zwycięstwo w meczu jest nieśmiertelną chwałą, którą wzdłuż zielonej murawy niosą nieskończone echa historii. Na boisku bowiem zostawia się nie tylko hektolitry potu bądź wyżłobione dziury po wślizgach, ale również serce, a także pasję, która wraca do właściciela ze zdwojona siłą.
Piłka nożna jest bardzo zakorzeniona w świadomości ludzi. Prawdopodobnie po ziemi chodzi więcej jej miłośników niż łącznie ze wszystkich pozostałych dyscyplin. Dobrym znakiem jest to, że darzenie wielką miłością tego sportu nie ograniczania się do kanapowych ekscytacji w trakcie oglądania transmisji meczu zawodowych drużyn. Ludzie lubią wychodzić na zewnątrz i w boiskowych plenerach szlifować triki, kondycję i doświadczać marginalnych emocji. Tudzież coraz więcej osób bierze udział w profesjonalnych treningach i zajęciach prowadzonych przez instruktorów sportowych o specjalizacji piłki nożnej. Z czasem pielęgnowane hobby przeradza się w dalsze plany związane z zawodowym uprawianiem sportu. Szczególnie ci najmłodsi marzą o karierze piłkarskiej. O ile są chęci i dopisuje zdrowie, rodzice nie mają ku temu żadnych przeciwskazań. Z przyjemnością zapisują swoje pociechy na zajęcia pozalekcyjne, czy też bezpośrednio do szkółek sportowych. Medialna wrzawa, prestiż i pieniądze podsycają tendencję do wydłużającej się listy zainteresowanych sportową edukacją. W Polsce z roku na rok modernizowane jest zaplecze technologiczne. Powstają również nowe obiekty sportowe, czego przykładem są bardzo popularne Orliki, gdzie odbywają się treningi piłkarskich wojowników. Praca instruktorów sportu jest więc niezagrożona. Co więcej, będą mieć pełne ręce roboty.
Jeśli jesteś zainteresowana/y posadą instruktora, tylko jedna rzecz dzieli cię od rozpoczęcia twojej przygody. Musisz posiadać odpowiednie kwalifikacje. Masz do wyboru kursy instruktorskie organizowane przez szkoły lub kursy UEFA, które znajdują się w programie Polskiego Związku Piłki Nożnej. Ten, na który się zdecydujesz będzie wyznaczał odrębną ścieżkę kariery. Obydwa rodzaje kursów przygotowują do wykonywania zawodu, aczkolwiek różnią się standardami nauczania. Zacznijmy od kursu UEFA. Z góry szufladkuje zakres umiejętności i wiedzy, które uczestnicy kursu mogą nabyć. Jest skierowany do osób nastawionych na pracę trenerską w zawodowych zespołach, np. ligowych, ale nie jest przeznaczony dla tych, którzy chcą prowadzić zajęcia sportowe z dziećmi, z młodzieżą w ramach SKS-ów, zajęć pozalekcyjnych i innych lekcji organizowanych przez szkoły. Złą informacją jest to, że choć ukończenie kursu UEFA upoważnia do objęcia stanowiska trenerskiego, to bez wcześniejszego odbycia stażu pracy w ramach zajęć sportowych, będzie bardzo ciężko uzyskać etat w swoim zawodzie.
Udział w kursie na instruktora piłki nożnej daje znacznie lepsze perspektywy, bowiem proponowany program nauczania scala wiedzę i umiejętności praktyczne niezbędne do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi. Filarem szkolenia jest kształcenie postaw względem zawodu. Dużą w tym rolę odgrywa właściwa metodyka pracy instruktora, organizacja ćwiczeń i opracowywanie długoterminowego planu pracy z uczestnikami zajęć. Kurs instruktorski może stanowić preludium do dalszej edukacji, gdyż posiadanie uprawnień instruktorskich umożliwia zdobycie wyższych kwalifikacji II-ego i I-ego stopnia danej specjalizacji sportowej. Dzięki temu nie ma potrzeby blokowania sobie ekspansji kariery. Można pracować z młodzieżą w szkółkach sportowych i w międzyczasie nabierać
większego doświadczenia, zdobywać nowe certyfikaty i poważnie myśleć o karierze trenera w zawodowych zespołach seniorskich. W życiorysie kandydata na menadżera sportowego powinny rysować się stały progres oraz wyraźna ścieżka rozwoju.
