Snowboard nie należy do łatwych sportów, lecz dzięki pomocy instruktora adepci zimowej dyscypliny mogą w dość szybkim czasie wskoczyć na deskę i zaliczyć swoje pierwsze metry na stoku. Nawet nie posiadając własnego sprzętu można skorzystać z wypożyczalni i za niedużą opłatą dobrać odpowiedni ekwipunek. Deska pod ręka już jest, zapału tak samo nie brakuje, więc czas przystąpić do nauki. W programie zajęć znajdziemy moc atrakcji, ale nie można traktować treningu jedynie w formie rozrywki. Udział w zajęciach wymagać będzie od początkujących dużego zaangażowania i dokładnego wykonywania poleceń instruktora.
Mogło by się zdawać, że nauka snowboardu to nic innego jak ciągła jazda na desce przypiętej do nóg. W późniejszym etapie szkolenia i owszem, następuje wtedy etap rozwijania umiejętności np. skręcania, skakania, wykonywania ciekawszych akrobacji. Jednak by dojść do tego punktu treningu wpierw należy zapoznać się z podstawami, elementami poprzedzającymi zjazdy ze stoku. Mowa tu między innymi o wykładach teoretycznych, które mają na celu uświadomić uczniów o wszelkich aspektach związanych z korzystaniem ze sprzętu dla snowboardzistów, procesem nauczania z uwzględnieniem etapów kształcenia. Pełnią rolę informacyjną o czyhających na stoku zagrożeniach, o sposobach radzenia sobie w trudnych warunkach pogodowych jak również w sytuacji kontuzji i urazów wynikłych przy wykonywaniu ćwiczeń na stoku, a także o najczęściej popełnianych błędach przez uczniów. Jest to czas, aby podopieczni utrwalili sobie najważniejsze rzeczy, które mogą przydać się w chwili przebywania na stoku. Instruktor nakreśla cały schemat organizacji zajęć i kolejno realizowanych punktach treningu. Gdy uczniowie dowiedzą się czego mają się wystrzegać oraz jak zachowywać się na stoku, wówczas instruktor zabiera grupę na deskę.
Podczas pierwszych zajęć instruktorzy mogą obrać dwie drogi – przejść od razu do praktycznych ćwiczeń (sprawdzi się to w pracy z pojedynczym klientem), bądź prowadzić cykl demonstracji. Obierając drugą opcję instruktor ma za zadanie dokładnie wytłumaczyć i zaprezentować elementy do opanowania przez uczniów. Ćwiczenia pokazane przez instruktora stanowić będą wzór, do wedle którego cała grupa ma się ustosunkować i wykonywać w tożsamy sposób. Następnym celem treningu są już elementy stricte techniczne. Tu przykładem mogą być ćwiczenia związane z manewrowaniem na desce, a więc utrzymywanie równowagi, wypracowanie właściwej pozycji ciała, skręcanie, przesuwanie ciężaru ciała, kontrolowanie prędkości jazdy. Uczniowie krokami przyswajają praktyczne umiejętności, bez których nie będą mogli zjechać na desce ze szczytu stoku.
Po opanowaniu fundamentalnych zasad poruszania się na desce, podopieczni mogą przystąpić do właściwej jazdy na desce w towarzystwie instruktora. W przypadku zajęć indywidualnych sprawa jest uproszczona, bowiem nauczyciel ma obowiązek pilnowania jednej osoby i jest w stanie na bieżąco korygować wszystkie błędy, a także może rozwijać umiejętności słuchacza. Inaczej sprawa ma się w obliczu prowadzenia grupy kilkuosobowej. Instruktor nie będzie mógł jednocześnie upilnować wszystkich osób, toteż nadrzędnym celem jest zagwarantowanie bezpieczeństwa. Wobec większych grup instruktor więcej czasu poświęca na opanowanie przez uczniów zasad bezpieczeństwa i elementarnych umiejętności wymaganych do jazdy na desce snowboardowej. Jakość kształcenia warunkuje liczba osób, których jednocześnie instruktor ma za obowiązek szkolić. Ma to swoje zalety i wady. Większa grupa oznacza większy zarobek, ale jednocześnie więcej stresu i mniej przyjemności z jazdy na desce.
