Zaktualizowano dnia 14 kwietnia 2021
Uprawianie sportu w obszarze zawodowym wiąże się z posiadaniem odpowiednich kwalifikacji i predyspozycji. Imperatywy zdrowia fizycznego i praktycznych umiejętności są na porządku dziennym. Abstrakcyjnym wymaganiem wobec sportowca również nie jest jego psychika, gdyż odgrywa niebagatelny wpływ na uzyskiwanie najlepszych wyników. Kiedy o rezultatach decyduje wola walki i fizyczna zdolność zawodnika, większa część odpowiedzialności spada bezpośrednio na niego.
Sprawa ta wygląda inaczej, gdy ćwiczy się pod okiem uznanych trenerów i instruktorów. Mentorzy są kopalnią wiedzy, z której można czerpać garściami. Im trudniej jest zdobywać kolejne szczyty sprawności, tym o wiele skuteczniej przyjdzie je osiągać mając obok siebie profesjonalistę. Nawet w sytuacji, gdy udział w zajęciach podyktowany jest chęcią spędzenia czasu w ramach rekreacji, czy rozwiązania osobistych problemów zdrowotnych. O ile nie chcemy zrobić sobie krzywdy i zmarnować czasu na bezużyteczne ćwiczenia, opłaci się realizować postawione sobie cele w doborowym towarzystwie.
Osoby chcące zajmować się zawodowo metodyką sportu mają szerokie możliwości wyboru. Bowiem każda dyscyplina sportowa warunkuję różny zakres wiedzy oraz zaangażowania fizycznego. Jedną z bardziej specyficznych specjalizacji instruktorskich jest jazda konna. Oprócz miłości do sportu, trzeba brać pod uwagę podejście do zwierząt. Mowa tutaj o koniach, które z natury choć spokojne i dające się tresować, mogą okazywać agresję i niezadowolenie. Nie można zapomnieć o tym, że to w dalszym ciągu zwierzę. Przystosowanie koni do ludzi ułatwia wspólną pracę, aczkolwiek proces ten nie zapobiegnie zdarzającym się czasem nieprzyjemnym wypadkom przy pracy. Dlatego tak ważne jest, aby instruktor potrafił nie tylko przekazać swoją wiedzę uczestnikom zajęć, ale również był w stanie przewidzieć zachowanie wierzchowca i zapanować nad nim.
Instruktora jazdy konnej powinna charakteryzować pasja do koni, nie tyle względem ujeżdżania ich, co przebywania z nimi. Prawdziwe doświadczenie instruktora płynie z poznania i obserwacji aktywności konia, jego zachowań na traktowanie go przez ludzi. Codziennie wykonywane zadania instruktora nie mogą przejawiać się powinnością zawodową, a być częścią jego wielkiej pasji. Żartobliwie mówiąc musi czuć się i myśleć jak koń. Zanim podejmie się decyzję o ukończeniu kursu instruktora jazdy konnej, o wiele wcześniej powinno się już posiadać jakieś doświadczenie. W przeciwnym wypadku emploi instruktora będzie mizerne. Może uznać, że to kompletnie nie to, czego się spodziewał.
Organizacja zajęć z osobami, które chcą się nauczyć jeździć konno lub przejść kolejne etapy zaawansowania posiadanych dotychczas umiejętności, wymaga od instruktora fachowej wiedzy z wielu dziedzin, m.in.: anatomia zwierząt, weterynaria, dyscypliny jeździeckie, chody koni, podstawy podkownictwa i wiele, wiele innych. Jest to dosyć długa lista tematów, z którymi przyszły instruktor musi się zapoznać. Podstawą dydaktyczną nie tylko będą informacje związane z „obsługą klienta”, tzn. z metodyką pracy względem uczestników zajęć. Największy nacisk postawiony jest na wiedzę dotyczącą stricte koni: psychologii, ćwiczeń, opieki i higieny, sposobów przygotowujących konia do udziału w zajęciach z klientami. Dopiero po opanowaniu całego materiału teoretycznego i praktycznej formie obycia z koniem można samodzielnie poprowadzić zajęcia.
Specyfika zawodu instruktora rodzi konieczność posiadania zawodowego certyfikatu. Dokument ukończonego kursu instruktora jazdy konnej powinien spoczywać w teczce każdego przyszłego kandydata na to stanowisko. Powodów jest wiele. Ukończenie kursu wymagane jest przez pracodawców, którzy dzięki temu mają większe zaufanie do instruktorów. Kurs to nie tylko papierek, który otwiera drzwi do kariery. Pozwala uzupełnić wiedzę i jest świadectwem twojego profesjonalizmu. Jest coś jeszcze, co może wpłynąć na twoją decyzję. Czasem może dojść do groźnych sytuacji ze zwierzęciem i klientem. Twój pracodawca i tym bardziej ty, chcecie mieć pewność, że posiadasz potrzebną wiedzę do tego, aby w sposób odpowiedzialny samodzielnie prowadzić zajęcia.
